Brownsberg, afscheid en Morgenstond

19 februari 2015 - Paramaribo, Suriname

Donderdag 19 februari (Mireille)

Tijd voor een update! Inmiddels is week 3 alweer bijna voorbij. Talitha en Shanna zijn afgelopen maandag vertrokken. Wij hebben ook afscheid genomen van de gemeente Garnizoenspad en zijn sinds dinsdag op ons nieuwe logeeradres in Paramaribo-Noord.

Afgelopen vrijdag zijn we met z'n vijven (wij twee en Talitha, Shanna en Narani) naar Brownsberg geweest. We werden door een busje met gids opgehaald in de stad. Het was een rit van ongeveer 2,5 uur richting het zuiden. Vanaf de voet van Brownsberg was het nog 40 min over een hobbelige onverharde weg met veel kuilen en diepe plassen omhoog naar de top. Gelukkig hadden we een goede chauffeur! Op de berg zijn drie watervallen die je kunt bezoeken. We konden kiezen: of naar twee watervallen over een pad met veel hoogteverschillen en een kleine kans op slangen, of naar één wat grotere waterval bereikbaar via een vlakker pad met méér kans op slangen onderweg... We hebben de gids maar laten kiezen. Volgens mij overdreef hij ook een beetje hoor. We gingen voor optie 1. De eerste waterval was de Leoval, die was 1,5 km lopen. Voordat we de jungle ingingen kregen we allemaal een stok om mee te wandelen. We stonden daar even stil, iets te lang want opeens werden Shanna en ik gestoken door mieren die op onze schoenen waren gaan zitten en er niet meer afgingen. Paniek! Hahaha. Het viel gelukkig mee maar je schrikt ervan en we waren nog maar net begonnen. Eerste les was dus: doorlopen! Het pad was inderdaad redelijk steil af en toe, de stok hadden we echt nodig. Er was nog een extra gids bijgekomen, een Indiaanse man met heel veel kennis en heel veel conditie! Stevig tempo dus. Onderweg werd veel verteld was interessant. De Leoval was mooi maar niet heel groot. De weg ernaartoe was redelijk pittig, na heel even uitrusten gingen we weer verder. Het volgende pad zou 3 km lang en 4 keer zo zwaar zijn, dus er werd ons nog een keer gevraagd of we allemaal mee wilden. Tuurlijk! Nu zijn we er toch?! Het was inderdaad pittig, het waren vooral veel afdalingen en na een tijdje begonnen onze benen wel te trillen. En we wisten dat we terug alles weer omhoog moesten klimmen! Gelukkig hebben we bij de Ireneval wel een lange stop gemaakt en verse pompelmoes gegeten (hele grote grapefruit) en we hebben een douche genomen onder de waterval! Heerlijk verkoelend en toen kwam er ook nog een tropische regenbui bij! We waren er zo van aan het genieten dat we iets te laat doorhadden dat onze kleding op een open plek lag ... Oops! Alles nat. Al snel begon het zonnetje weer te schijnen en konden we een beetje opdrogen. Toen terug! Achteraf viel het gelukkig heel erg mee. De tocht duurde in totaal 5 uur. Vlak voordat we terug bij het beginpunt waren kregen we nog een bui over ons heen waardoor we écht helemaal nat en vies arriveerden hihi. Er was daar een hutje waar een paar mannen, inclusief onze chauffeur, James Bond zaten te kijken (op de top van een berg?). Er stond daar een maaltijd voor ons klaar. We hoopten trouwens nog aapjes te zien, maar in de jungle hebben we die helaas niet gespot. Maar waar we aten hebben we ze wel in de bomen gezien! Brulapen en spidermonkeys (?). Op de weg naar beneden zagen we ook nog een schildpad  oversteken. Verder veel salamanders, kleine kikkertjes en gekleurde vlinders. Super leuke dag ik heb echt genoten. 

Zaterdag dus velddienst en zaal. Zondag ook velddienst en daarna tante Detta geholpen met koken want we kregen 's middags visite. Was heel gezellig! Aan het eind van de avond zijn we nog even de stad ingegaan omdat het de laatste avond was voor Talitha en Shanna.

Inmiddels zijn ze dus vertrokken en zijn wij verhuisd, naar gemeente Geyersvlijt. We logeren hier met Narani, dus we zijn nu met z'n drieën. De wijk waar we nu zitten heet Morgenstond en is ontzettend mooi! Broeder en zuster Korsten (Imro en Leonie) zijn ook heel erg lief en zorgen heel goed voor ons. We zien nu pas dat we in Wanica/Saramacca eigenlijk toch wel echt op het platteland zaten, ook al waren we met de auto wel redelijk snel in de stad. Er staan hier veel mooie, vrijstaande huizen, sommigen zijn echt net paleizen! Ongelofelijk. Broeder Korsten weet heel veel te vertellen over van alles, hij heeft ons gister ook een rondleiding door de buurt gegeven (met de auto). Hij weet precies wie waar woont en hoe ze aan het geld zijn gekomen haha. Vaak niet zo mooi :-). Hij wees veel huizen aan die leeg staan omdat de eigenaar vast zit. 

We hebben hier een eigen verdieping, echt heel groot! We wisten niet wat we zagen. We hebben een eigen woonkamer, twee slaapkamers en eigen badkamer super luxe.

Vanochtend zijn we naar de actie geweest, die die begint hier nog vroeger al om half 9. Mensen zijn veel vroeger al actief i.v.m. de warmte. Gister gingen we voor het eerst in de velddienst hier, er was een actie om 5 uur 's middags dat was ook heel prettig! We hebben zo leuk gewerkt, de velddienst is hier echt nog relaxter (mensen zijn heel open) toch weer heel anders dan in Wanica. We werkten in een volksbuurtje met kleinere huizen die dichter bij elkaar staan. 

Ik ga me nu klaarmaken voor de vergadering. We hopen snel wat foto's te plaatsen! 

 

 


 

5 Reacties

  1. Ineke en Wim Kooring:
    20 februari 2015
    Hallo lieve meiden. Fijn weer wat van jullie te horen. Ik begon me al ongerust te maken, maar jullie sms-je had me al wat gekalmeerd. Jullie beleven wel avonturen zo. In mijn ogen helden, ik had nooit of te nimmer die klim gemaakt. Maar zo zie je natuurlijk wel wat van het land. Hebben jullie nu wel een warme douche of ben je inmiddels zo gewend aan een koude dat je niet meer anders wilt? Heb een paar keer geprobeerd te skypen, maar krijg geen contact. Misschien gaat het toch nog een keer lukken. Ben benieuwd naar de foto's. Heel veel liefs en tot het volgende blog.

    XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX Ineke en Wim
  2. Wjpiko:
    20 februari 2015
    meisjes we genieten hier mee wat je daar aan natuur schoon ziet en beleefd groetjes van wjp
  3. Gerda van Dam:
    20 februari 2015
    Wat een avontuur weer. Zo een hele klim naar de Brownsberg. Jullie conditie zal wel op een hoog peil komen. Grappig douchen onder een waterval. Erg interessant allemaal. Fijn dat jullie ook luxe hebben op het slaapadres. Ik merk dat de Surinaamse bevolking wel heel gastvrij is. Bedankt voor de foto's via de app.
    Als ik jullie verslag lees is het hier in NL maar saai. Geniet er maar lekker van. Groetjes Gerda en Tinus
  4. Gerda van Dam:
    20 februari 2015
    We hebben even op Google Earth gekeken waar jullie precies zijn geweest. Klein beetje zg. meegelopen.Erg mooie natuur.
    En de hoge Brownsberg ook op foto gezien. Grappig!!!
  5. Priskilla Laarman:
    22 februari 2015
    Bonjour!!
    Ik zei van de week tegen reb: ik ben benieuwd hoe het met fay en mi gaat...heb al lang niks gehoord. Reb hielp mij snel uit mijn droom: ik bleek al 4 verslagen achter te lopen...oeps!!! Maar nu ben ik weer helemaal bij, en wauw, wat klinkt het allemaal goed! En ook stukjes heel herkenbaar....het stuk zijn na de velddienst, die hitte, in Brazilië was dat ook zo! Geniet nog lekker van de komende tijd, heel veel liefs, ook aan narani!! Doeiiii, pris